Κύριε Ηρακλή Μήλλα...

Προς: Περιοδικό «ΑΖΙΝΛΙΚΤΣΑ» Κομοτηνή 31 Μαρτίου 2007
Κύριε Διευθυντά,
Στο υπ’ αριθμ. φύλλο 26/ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2007 του περιοδικού σας και ειδικότερα στις σελίδες 27 και 28, δημοσιεύσατε άρθρο του κ. Ηρακλή Μήλλα, το οποίο απευθύνεται σε εμένα και αποτελεί απάντηση στο άρθρο μου, το οποίο δημοσιεύτηκε στις 2-2-2007 στην εφημερίδα «ΓΚΙΟΥΝΔΕΜ». Παρόλο που η απάντηση του κ. Μήλλα δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα«ΓΚΙΟΥΝΔΕΜ», στα τουρκικά, αισθάνθηκε την ανάγκη να δημοσιευθεί και στα ελληνικά. Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιώντας το δικαίωμα της απάντησης, σας παρακαλώ να δημοσιευθεί όπως έχει το παρακάτω άρθρο, στο αμέσως επόμενο φύλλο του περιοδικού σας.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
ΚΑΠΖΑ ΤΖΕΜΗΛ

Κύριε Ηρακλή Μήλλα,
Ως υπέρμαχος και υπερασπιστής της ελευθερίας της έκφρασης, δημοσίευσα την προηγούμενη εβδομάδα την απάντηση που μου στείλατε σχετικά με όσα είχα γράψει στις 2 Φεβρουαρίου. Με μεγάλη προσεκτικότητα διάβασα την «απάντηση» σας, την οποία επίσης γράψατε με πολύ μεγάλη προσοχή. Με όσα γράψατε φαίνεται ότι διαφωνείτε μαζί μου και αυτό, κατά τη γνώμη μου, οφείλεται, είτε στο γεγονός ότι λάθος τα καταλάβατε είτε υπάρχουν σημεία τα οποία (καταλάβατε έτσι όπως θέλατε να καταλάβετε). Αυτά ακριβώς τα σημεία θα προσπαθήσω να σας αναλύσω.
Καταρχάς θα ήθελα να σας αποκαλύψω το εξής:
Στα χρόνια μου στο πανεπιστήμιο, διαβάζοντας το βιβλίο σας με τίτλο «Tencere Dibin Kara», δεν είχα διανοηθεί, ότι κάποια μέρα θα ανταλλάζαμε απόψεις, αρθρογραφώντας μέσα από τις στήλες των εφημερίδων. Είχε μείνει πλέον , οι απαντήσεις στα άρθρα μου από έναν επιστήμονα, σαν και σας, γεγονός το οποίο με έχει ενθουσιάσει, αλλά ταυτόχρονα με έχει προβληματίσει.
Στο, από 2 Φεβρουαρίου άρθρο μου, δεν υπάρχει καμία κριτική, με τη μορφή «είναι καλό» ή «είναι κακό» απέναντι στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα Ελληνικών της κας. Φραγκουδάκη και των συνεργατών της, αλλά και στο πρόγραμμα εκμάθησης τουρκικών σε Έλληνες Δασκάλους το οποίο έχετε την ευθύνη εσείς. Άλλωστε o γιατρός ο οποίος προσπαθεί να θεραπεύσει τα σπασμένα πόδια, δεν είναι ούτε η κα. Φραγκουδάκη και ούτε φυσικά εσείς. Είναι η πολιτεία. Και αυτό γίνεται αντιληπτό με τον καλύτερο τρόπο από την πρόταση «Το μονόπλευρο βήμα που έχει γίνει από την πολιτεία για την καλυτέρευση της μειονοτικής εκπαίδευσης».
Γράφεται λοιπόν, ότι έχετε ζητήσει, προσωπικά από εμένα, να σας βοηθήσω σε μια προσπάθεια εκμάθησης των τουρκικών και συγγραφής τουρκικών βιβλίων. Εάν αναφέρεστε, στην συζήτηση που είχαμε στα γραφεία της εφημερίδας μας, θυμηθείτε την τελευταία σας φράση (υπάρχει και μάρτυρας): « Στην ακρίβεια ούτε εγώ δεν έχω αποφασίσει οριστικά» είχατε πει. Αν δεν απατώμαι είχατε πει επίσης «Αργότερα θα ξαναϊδωθούμε». Τελικά δεν επακολούθησε τίποτα. Ούτε προσωπικά εγώ αλλά ούτε ο Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας Δυτικής Θράκης τον οποίο προεδρεύω ήμαστε υπεύθυνοι για όλες τις πιθανές μελλοντικές σας ελλείψεις και παραλείψεις. Άλλωστε και εσείς το ομολογείτε ότι δεν έχουμε καμία σχέση με το πρόγραμμα σας ούτε προσωπικά εγώ ούτε ο Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας Δυτικής Θράκης.
Τότε γιατί να έχουμε την ευθύνη;
Κύριε καθηγητά,
Όταν γράφω στην εφημερίδα, δεν ξεχνώ ποτέ την ιδιότητα μου ως πρόεδρος συλλόγου και γι’ αυτό προσπαθώ, όσο μπορώ, να διακρίνω τους ρόλους μου από την μια ως δημοσιογράφος και από την άλλη ως πρόεδρος. Έχω επανειλημμένα γράψει τις σκέψεις μου σχετικά με το πρόγραμμα της κας Φραγκουδάκη και των συνεργατών της. Ακριβώς όπως και στο προηγούμενο άρθρο μου. Προχωρήσατε στην δημοσίευση της απάντησής σας σε δύο σελίδες, αναφερόμενος μόνο στην παράγραφο που αφορούσε την δημοσίευση των ονομάτων, χωρίς εγώ να έχω σχολιάσει ουσιαστικά το πρόγραμμα εκμάθησης τουρκικών σε Έλληνες Δασκάλους το οποίο έχετε την ευθύνη εσείς. Εγώ δεν σας κατέκρινα! Απλά υποστήριξα και υποστηρίζω ότι εφόσον δεν διδάσκονται καλά τα τούρκικα δεν μπορούν να διδαχθούν καλά και τα ελληνικά.
Ερχόμενος στο θέμα της «διαφύλαξης ως μυστικό» των ονομάτων…
Κατά την συνέντευξη τύπου, στην οποία δεν παραβρισκόσασταν, ρώτησα από ενδιαφέρον ποιοι διδάσκουν τα τουρκικά στους έλληνες δασκάλους. Οι απαντήσεις αρχικά της κας. Φραγκουδάκη και αργότερα της κας Δραγώνα δεν με ικανοποίησαν. Και μάλιστα όχι μόνο εμένα, αλλά και τους περισσότερους παρευρισκόμενους, στο ίδιο χώρο, συναδέρφους μου. Από ενδιαφέρον μόνο ρώτησα. Ο χρόνος που χρειάστηκε μέχρι να μου δοθούν τα ονόματα, μου έδωσε την εντύπωση περί «μυστικότητας». Όταν η κα. Δραγώνα μου είπε ότι τα ονόματα υπάρχουν στο Ιντερνέτ όπου μπορείτε να τα βρείτε, εγώ σώπασα. Πιστέψτε με εάν έβρισκα τα ονόματα στη σελίδα του Ιντερνέτ, δεν θα έγραφα αυτό το άρθρο. Τη λέξη «κόμπλεξ», όχι εγώ, αλλά εσείς τη χρησιμοποιείτε.
Τα ονόματα που δεν βρήκα στη σελίδα του Ιντερνέτ μου διαβιβάσθηκαν από τα κεντρικά της Αθήνας. Και εγώ έγραψα με σκοπό την ενημέρωση του κοινού. Έσφαλλα μήπως;
Κύριε Μήλλα,
Τέλος θα ήθελα να σας υπενθυμίσω το εξής. Για τις παραλείψεις, επιτυχίες ή αποτυχίες είτε του προγράμματος της κας Φραγκουδάκη και των συνεργατών της, είτε του προγράμματος εκμάθησης τουρκικών σε Έλληνες Δασκάλους, το οποίο διευθύνετε εσείς, δεν είμαστε υπεύθυνοι ούτε ο Τζεμήλ Καμπζά, ούτε ο Σύλλογος Επιστημόνων Μειονότητας Δυτικής Θράκης, αλλά ούτε και η μειονότητα. Αποκλειστικά υπεύθυνοι είστε εσείς.
Στο εξής, μέσα από το άρθρο μου στην εφημερίδα δεν θέλω να δώσω συνέχεια στους διάλογους μας που είχαμε και θα έχουμε. Γι’ αυτό το λόγο με την επιθυμία ότι το συντομότερο δυνατό θα ειδωθούμε και θα συζητήσουμε από κοντά, σας εύχομαι καλή επιτυχία στο πρόγραμμα σας.
Με τιμή
ΚΑΠΖΑ ΤΖΕΜΗΛ

Azınlıkça
Sayı 28
Mart 2007