Azınlıkça 43
Ιανουάριος 09
Πριν λίγες μέρες εκδόθηκε το δεύτερο βιβλίο του συνεργάτη του περιοδικού μας κ. Γιώργου Δούδου, με τίτλο «Ιστορίες της Μεθορίου». Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου γράφονται τα εξής: «Οι Ιστορίες της Μεθορίου είναι μια συλλογή διηγημάτων που μερικοί ίσως τα κρίνουν οδυνηρά, άλλοι μπορεί να τα απορρίψουν ως επικίνδυνα για τα ‘εθνικά μας συμφέροντα’, ενώ μια τρίτη κατηγορία αναγνωστών πιθανώς να πληροφορηθεί για πρώτη φορά, ότι ο ‘Παράδεισος’ των εκάστοτε ισχυρών συχνά δεν είχε πρόσωπο ανθρώπου».
Στα διηγήματα του βιβλίου αποτυπώνονται ιστορίες με αληθινό υπόβαθρο, που είτε εκτυλίσσονται σε περιοχές της ελληνικής μεθορίου, είτε στην περιοχή της μεθορίου της ψυχής του ανθρώπου, όπου οι συγκρούσεις και τα διλήμματα είναι τραγικά και πολλές φορές μοιραία.
Ένα από τα διηγήματα επιγράφεται «Χλόη ή αλλιώς Hebilköy». Πρόκειται για μια ιστορία σε πολλά επίπεδα, που θα μπορούσε να συμβεί σε οποιοδήποτε πομακοχώρι της Θράκης, απλά ο συγγραφέας δανείζεται το τοπωνύμιο του γραφικού χωριού της ορεινής Ροδόπης για να τοποθετήσει τοπικά το μύθο του. Ένα άλλο διήγημα ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα και διαδραματίζεται στο μικρό νησί Alibey, που οι Έλληνες αποκαλούσαν Μοσχονήσι, ανάμεσα στο Αϊβαλί και στη Λέσβο. Πρόκειται για μια ιστορία προσφυγιάς από την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Μια άλλη ιστορία, ιδιαίτερα τρυφερή και με πολύ πόνο εξελίσσεται στη Μυτιλήνη, δύο διηγήσεις αφορούν περιστατικά που αξίζει να μη λησμονούνται κι έχουν διαδραματισθεί στη Μακεδονία, ενώ η τελευταία ιστορία του βιβλίου παρουσιάζει ενδιαφέρον με την τραγική επικαιρότητα, αφού αναφέρεται σε μια οικογένεια Εβραίων της Θεσσαλονίκης και αγγίζει ζητήματα που βασανίζουν συνειδήσεις Εβραίων του Ισραήλ όσον αφορά το διαιωνιζόμενο αδιέξοδο από την «απαγόρευση» εκ μέρους των ισραηλινών αρχών στους Παλαιστίνιους να ζουν ως λαός με ελευθερία και προπάντων με αξιοπρέπεια.
Στα διηγήματα του βιβλίου αποτυπώνονται ιστορίες με αληθινό υπόβαθρο, που είτε εκτυλίσσονται σε περιοχές της ελληνικής μεθορίου, είτε στην περιοχή της μεθορίου της ψυχής του ανθρώπου, όπου οι συγκρούσεις και τα διλήμματα είναι τραγικά και πολλές φορές μοιραία.
Ένα από τα διηγήματα επιγράφεται «Χλόη ή αλλιώς Hebilköy». Πρόκειται για μια ιστορία σε πολλά επίπεδα, που θα μπορούσε να συμβεί σε οποιοδήποτε πομακοχώρι της Θράκης, απλά ο συγγραφέας δανείζεται το τοπωνύμιο του γραφικού χωριού της ορεινής Ροδόπης για να τοποθετήσει τοπικά το μύθο του. Ένα άλλο διήγημα ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα και διαδραματίζεται στο μικρό νησί Alibey, που οι Έλληνες αποκαλούσαν Μοσχονήσι, ανάμεσα στο Αϊβαλί και στη Λέσβο. Πρόκειται για μια ιστορία προσφυγιάς από την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Μια άλλη ιστορία, ιδιαίτερα τρυφερή και με πολύ πόνο εξελίσσεται στη Μυτιλήνη, δύο διηγήσεις αφορούν περιστατικά που αξίζει να μη λησμονούνται κι έχουν διαδραματισθεί στη Μακεδονία, ενώ η τελευταία ιστορία του βιβλίου παρουσιάζει ενδιαφέρον με την τραγική επικαιρότητα, αφού αναφέρεται σε μια οικογένεια Εβραίων της Θεσσαλονίκης και αγγίζει ζητήματα που βασανίζουν συνειδήσεις Εβραίων του Ισραήλ όσον αφορά το διαιωνιζόμενο αδιέξοδο από την «απαγόρευση» εκ μέρους των ισραηλινών αρχών στους Παλαιστίνιους να ζουν ως λαός με ελευθερία και προπάντων με αξιοπρέπεια.
0 yorum:
Yorum Gönder